Η «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» και η ρύπανση στο Σαρωνικό Γεγονότα - Συμπεράσματα και Προτάσεις

Α. Ας θυμηθούμε μερικά από τα  γεγονότα της βύθισης του μικρού δεξαμενόπλοιου:

1.      «Με την παρούσα ενημερώνουμε ότι χθες 10 Σεπτεμβρίου 2017 και περί ώρα 02:30 το υπό Ελληνική σημαία δεξαμενόπλοιο της εταιρείας μας ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ το οποίο ήταν αγκυροβολημένο στην θαλάσσια περιοχή νότια-νοτιοδυτικά της νήσου Αταλάντης, βυθίστηκε έμφορτο. Κανένα μέλος του πληρώματος δεν τραυματίστηκε. Το πλοίο μετέφερε περί τους 2.200 mts Fuel oil και περί τους 340 mts marine gas oil». Ανακοίνωση της πλοιοκτήτριας εταιρείας.

2.      Το πλοίο είχε κατασκευαστεί το 1972 [ηλικίας 45 ετών], ωστόσο είχε γίνει ανακατασκευή και είχε μετατραπεί σε σκάφος διπλού τοιχώματος.

Ένα Πάρκο για όλους στο Ελληνικό

του Πάνου Τότσικα, 
Πρωτοβουλία 'Ένα πάρκο για όλους στο Ελληνικό'
 
Όπως είναι γνωστό, στο Ελληνικό κάποιοι σχεδιάζουν να γίνει μια μεγάλη «επένδυση», στην οποία προβλέπονται «Ζώνες ανάπτυξης», «Ζώνες Πολεοδόμησης», ουρανοξύστες  ύψους έως 200 μέτρα, πολυώροφες πολυτελείς κατοικίες 20 ορόφων, ξενοδοχεία 5-7 αστέρων, εμπορικά κέντρα (Malls), κτίρια γραφείων. Ακόμη, σχεδιάζουν ένα καζίνο εκεί όπου σήμερα έχει διασωθεί ένα δασάκι 37 στρεμμάτων, δίπλα στην μαρίνα,  που κατασκευάστηκε ως «Ολυμπιακό Ιστιοπλοϊκό Κέντρο», με χρήματα δικά μας φυσικά. Συνολικά, προγραμματίζεται να χτιστούν 3-3.600.000 τετραγωνικά μέτρα.
Με δυο λόγια, κάποιοι σχεδιάζουν να χτίσουν  ένα νέο πολεοδομικό συγκρότημα 25-35.000 κατοίκων, σε έναν από τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους δημόσιους χώρους στην Αττική.

Συντονισμός σωματείων και εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την τεχνολογία - Ένα νέο πείραμα στο χώρο του συνδικαλισμού

του Γιώργου Χριστοφόρου

Το συνδικαλιστικό/εργατικό κίνημα στην Ελλάδα είναι εδώ και πολλά χρόνια ένας χώρος που πάσχει βαριά, χάνοντας σταδιακά την εμπιστοσύνη και την επαφή με την ίδια του τη βάση. Τους εργαζόμενους. Την ίδια στιγμή, διαδοχικές κυβερνήσεις μέχρι και τη σημερινή πατάνε πάνω σε αυτή την απαξίωση του συνδικαλισμού για να περνάνε ανενόχλητες αντεργατικά μέτρα.

Οι λόγοι για τους οποίους έχει αποδυναμωθεί το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πολλοί και δεν είναι σκοπός αυτού του κειμένου να τους αναλύσει. Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε την πλήρη κομματικοποίηση του συνδικαλισμού, που είχε και ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι-μέλη να έχουν περιορισμένη συμμετοχή στις αποφάσεις των σωματείων τους, τον εργοδοτικό ή κυβερνητικό συνδικαλισμό που είχε ως αποτέλεσμα να χαθεί η εμπιστοσύνη στα σωματεία, και φυσικά τη δομή του. Μία ιεραρχική δομή (Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, ΓΣΕΕ) που αφήνει άπειρο χώρο στη γραφειοκρατία και την αδιαφάνεια και που η συμμετοχή της βάσης του κινήματος, των εργαζομένων δηλαδή, χάνεται κάπου ανάμεσα στους πολλούς βαθμούς αντιπροσώπευσης.

Δυο χρόνια με κυβέρνηση Μνημονιακής "Αριστεράς"



του Φάνη Μπαλάφα

Συμπληρώθηκαν δύο χρόνια διακυβέρνησης,  δύο χρόνια απαρέγκλιτης εφαρμογής των συμφωνημένων μνημονιακών δεσμεύσεων που υπέγραψε η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και ενέκρινε με συντριπτική πλειοψηφία η  Βουλή των Ελλήνων τον Αύγουστο του 2015. 

Στο οπλοστάσιο των θεσμών με τους εφαρμοστικούς νόμους των δύο προηγούμενων μνημονίων, προστέθηκαν και οι εφαρμοστικοί νόμοι της Α΄και Β΄ αξιολόγησης του καινούργιου προγράμματος και έπονται οι αντίστοιχοι της τρίτης, για να ολοκληρωθεί το πλαίσιο που απαίτησαν οι Δανειστές – τοκογλύφοι και που δεσμεύει τη χώρα και την ελληνική κοινωνία τουλάχιστον μέχρι το 2060. Τώρα ο μνημονιακός Πρωθυπουργός, ο αρμόδιος Υπουργός των Οικονομικών  και ολόκληρο το κυβερνητικό επιτελείο διαλαλούν και διαφημίζουν το νέο sucsses story, την έξοδο στις αγορές, το τέλος των μνημονίων από τον  Αύγουστο του 2018 και μετά και την επιστροφή της οικονομίας στην  ανάπτυξη. Ποιος μας πιάνει λοιπόν από δω και πέρα !

Σύνθετες (Ιερο)Μητροπολιτικές Αφίξεις

του Κώστα Παπακώστα


Αυτή η βορειοδυτική μεριά του λεκανοπεδίου που απαρτίζεται από τους Δήμους Νέας Φιλαδέλφειας και Νέας Ιωνίας, είναι καταδικασμένη τους τελευταίους καιρούς να μην ξεμένει  λεπτό, ούτε από πρόσωπα που πρωταγωνιστούν ούτε από «μυστήρια» συμβάντα. Ένας «δικέφαλος» θίασος οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων με απόκρυφες διασυνδέσεις μεταξύ τους (κατά πως φαίνεται τούτους τους τελευταίους καιρούς), σχεδιάζει και επενδύει πάνω σε εν  μέρει  υφαρπαγμένους δημόσιους χώρους ή σε αδόμητες εκτάσεις στην περιοχή και σε οικόπεδα.
Οι μέχρι τώρα παραστάσεις που είχαμε αφορούσαν σε ότι περιστρέφεται γύρω από το θέμα της κατασκευής του γηπέδου της ΑΕΚ, όπου έχει αποκρυσταλλωθεί πλέον το τακτικό πλαίσιο για την υλοποίησή του. Με rotation, για να το πούμε ποδοσφαιρικά και εκ περιτροπής, εναλλάσσεται ένας κατευθυνόμενος από πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα οπαδικός βούρκος επιβολής με αλλοπρόσαλλες και εν πολλοίς έκνομες Συριζικές κυβερνητικές πρωτοβουλίες, ο οπαδισμός με ροπή προς το έγκλημα με τους Περιφερειακούς σχεδιασμούς της Δούρου στη περιοχή, οι οποίοι έχουν πάρει εξιτήριο από τις ριζικές ανάγκες των πολιτών και τις παραδοσιακές στρατηγικές δυνάμεων που ομνύουν στην αριστερά και δη τη ριζοσπαστική. Εσχάτως, όσοι ακόμα θεωρούμε ότι βλέπουμε καλά αυτό που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, συνειδητοποιούμε ότι έχουμε αφίξεις – ω!, τι υπέροχες στιγμές− και από το χώρο της εκκλησίας. 

Το καταλανικό ζήτημα μένει ανοιχτό




Του Κώστα Ράπτη


Μπορεί οι τακτικοί χειρισμοί να έχουν φθάσει προ πολλού στα όριά τους. Μπορεί η καταλανική κρίση να έχει εξελιχθεί σε άσκηση διγλωσσίας εκατέρωθεν, καθώς η μεν ηγεσία των αποσχιστών εμφανώς πανικοβάλλεται από την δυναμική που η ίδια έχει δρομολογήσει, η δε Μαδρίτη εμφανίζεται να επενδύει ως εκτελεστική εξουσία σε μιαν «επανεκκίνηση» μέσω των πρόωρων περιφερειακών εκλογών που διοργανώνει στις 21 Δεκεμβρίου, αλλά την ίδια ώρα ως «ανεξάρτητη δικαιοσύνη»  να οδηγεί τους ηγέτες του καταλανισμού στις φυλακές. 

Παρ’ όλα αυτά το «καταλανικό ζήτημα» έχει οδηγηθεί σε ένα σημείο που δεν μπορεί εύκολα να «κλείσει». 

Ποδονίφτης #6




«Αγαπητοί ακροατές, ξέρετε ότι η ανθρώπινη γλώσσα αντιπροσωπεύει ένα αναντικατάστατο εργαλείο, όχι μονάχα για το χαρακτηρισμό των γεγονότων αλλά επίσης για την εκτίμησή τους. Παραμερίζοντας το τυχαίο, το επεισοδιακό, το τεχνητό, απορροφά μέσα της το πραγματικό, το χαρακτηριστικό και το συγκεντρώνει. Προσέξτε με ποια ευαισθησία οι γλώσσες των πολιτισμένων λαών ξεχωρίζουν δύο εποχές στην εξέλιξη της Ρωσίας. Ο αριστοκρατικός  πολιτισμός έφερε στον κόσμο βαρβαρισμούς όπως: «τσάρος», «κοζάκος», «προγκρόμ», «ναγκάικα» (βούρδουλα). Ξέρετε τις λέξεις αυτές και ξέρετε τι σημαίνουν. Ο Οκτώβρης έφερε στις γλώσσες του κόσμου λέξεις σαν κι αυτές : «κολχόζ», «μπολσεβίκοι», «Σοβιέτ»…. Εδώ η πρακτική γλωσσολογία βγάζει την ανώτερη ιστορική της απόφαση».

Νέο τεύχος του Ποδονίφτη

Καινούριο τεύχος του Ποδονίφτη που κυκλοφορεί στα στέκια της Νέας Ιωνίας (καφέ, βιβλιοπωλεία, περίπτερα) και από χέρι σε χέρι σε όλη την Αττική και περιλαμβάνει αρθρογραφία για:

- Τα δύο χρόνια της κυβέρνησης Μνημονιακής Αριστεράς, του Φάνη Μπαλάφα

-  Τη ρύπανση στο Σαρωνικό, του Κώστα Φωτεινάκη

- Τις εξελίξεις στην Καταλωνία, του Κώστα Ράπτη

- Το πάρκο του Ελληνικού, του Πάνου Τότσικα

- Τις περιπέτειες της δημόσιας υγείας, του Ζήνωνα Πιτσέλη

- Το συντονισμό Σωματείων και Εργαζομένων στις τηλεπικοινωνίες και την τεχνολογία του Γιώργου Χριστοφόρου.




Και επίσης τοπικά νέα για την περιοχή μας: 

- Τα αυτοδιοικητικά της Νέας Ιωνίας (Πρόδρομος Αβακουμίδης)
- Τα σχέδια της Μητρόπολης της Νέας Ιωνίας για "αξιοποίηση" του οικοπέδου έξω από το σταθμό του Περισσού και τί σχέση έχει αυτό με το γήπεδο της ΑΕΚ (Κώστας Παπακώστας, Ουρανία Γαζέπη).
- Τον ποιητή Τάκη Σινόπουλο (Ξάνθος Μαϊντάς)