γράφει ο Πρόδρομος Αβακουμίδης,
ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος
Όπως
είχε επισημανθεί στο κείμενο αποχώρησης 24 μελών, φίλων, νυν αλλά και υποψήφιων
δημοτικών συμβούλων από τη δημοτική παράταξη Ενότητα για τη Νέα Ιωνία το
Σεπτέμβριο του 2016: «έξι χρόνια μετά έφτασε η ώρα να κάνουμε απολογισμό αυτού
του εγχειρήματος και να δώσουμε σχετική αναφορά στους πολίτες της Νέα Ιωνίας», κατ’
αυτόν τον τρόπο και στο παρόν σημείωμα θα επιχειρηθεί ένας κριτικός απολογισμός
των πεπραγμένων αυτή τη φορά της δημοτικής αρχής, από τον Ιανουάριο του 2011
έως αυτόν του 2017.
Η πρώτη θητεία (2011-2014)
Η δημόσια
παρουσία, οι πρακτικές και οι λόγοι στη διάρκεια της πρώτης θητείας (Ιανουάριος
2011 – Αύγουστος 2014) της νυν δημοτικής αρχής και του Δημάρχου Ηρακλή Γκότση
υπήρξαν σε ικανοποιητικό βαθμό αγωνιστικές, αν και με διαρκείς αντιφάσεις,
σχετικά δημοκρατικές και στόχευσαν κυρίως στην οικοδόμηση δομών προστασίας και απάλυνσης των επιπτώσεων της
οικονομικής κρίσης και των πολιτικών των μνημονίων, ενός μέρους πάντα, της τοπικής κοινωνίας.
Από
τις δομές που δημιουργήθηκαν, αυτή που πραγματικά εισέφερε κοινωνικά υπήρξε το
Κοινωνικό Παντοπωλείο. Για το Κοινωνικό Ιατρείο-Φαρμακείο, πρέπει να
σημειώσουμε ότι πολύ γρήγορα το δίκτυο των εθελοντών γιατρών σκόρπισε στον
άνεμο και η δομή περιορίστηκε μόνο στο σκέλος της παροχής φαρμάκων σε
ανασφάλιστους (μόνο) συμπολίτες μας. Για μας είναι σαφέστατες οι ευθύνες του
δημοτικού συμβούλου που ήταν υπεύθυνος, όσον αφορά το έλλειμμα δημοσιότητας της
συγκεκριμένης δομής και της επίμονης άρνησης να συγκροτηθεί ως μία οριζόντια
δομή που στηρίζεται στην εθελοντική συνεισφορά και την ανοικτή δημοκρατική
λειτουργία.
Ένας δεύτερος διακηρυγμένος στόχος, ο οποίος
υπηρετήθηκε με σχετική συνέπεια, υπήρξε η επιδίωξη της διατήρησης της
λειτουργικότητας καθώς και της κοινωνικής αποδοτικότητας των ήδη υπαρχουσών
δομών του Δήμου(δομές αθλητισμού και πολιτισμού, παιδικοί σταθμοί) σε συνθήκες
οικονομικής ασφυξίας (οι μειώσεις των ΚΑΠ, δηλαδή των θεσμοθετημένων από την Πολιτεία
πόρων προς τους Δήμους κινήθηκαν μεσοσταθμικά σε ποσοστά άνω του 50% από το
2010).
Ένας τρίτος
στόχος, στον οποίο η δημοτική αρχή απέτυχε παταγωδώς, υπήρξε η προώθηση
των «αναπτυξιακών» έργων που χρόνιζαν
στο δήμο μας (αντιπλημμυρικά έργα σε Περισσό και στην περιοχή Λαζάρου,
πεζογέφυρα στην οδό Παναγούλη και κυρίως ο υπόγειος σταθμός αυτοκινήτων στο
Ο.Τ. 150). Βέβαια εδώ υπάρχει το ελαφρυντικό των πενιχρών πόρων( η λεγόμενη
ΣΑΤΑ) την περίοδο 2010-2014 για τεχνικά έργα.
Τέλος, ένας
τέταρτος διπλός στόχος στον οποίο επίσης τα αποτελέσματα υπήρξαν απογοητευτικά
ήταν αυτός της επεξεργασίας και προώθησης εναλλακτικών μορφών συλλογικής
διακυβέρνησης (λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές, μορφές συμμετοχικού
προϋπολογισμού) καθώς και εναλλακτικών πολιτικών σε ό,τι αφορά το δημόσιο χώρο,
την ενέργεια και τη διαχείριση των απορριμμάτων. Λαϊκές συνελεύσεις
διενεργήθηκαν μία φορά και έκτοτε ξεχάστηκαν. ‘Ένας ποδηλατοδρόμος σχεδιάστηκε
μεν, αλλά κανείς δεν πίστεψε σε αυτόν ώστε να διεκδικηθούν οι ανάλογοι πόροι
και να υλοποιηθεί. Η μελέτη της ΠΡΟΣΥΝΑΤ
για την εναλλακτική διαχείριση των απορριμμάτων, στην οποία είχε συμβάλλει
προσωπικά και ο σύντροφος στο εγχείρημα του Ποδονίφτη Κώστας Παπακώστας,
συνάντησε την αδιαφορία της μεγάλης πλειοψηφίας στο εσωτερικό της δημοτικής
αρχής. Κανονιστικές μελέτες σε ό,τι αφορά τις χρήσεις του δημόσιου χώρου, το
ισοζύγιο πρασίνου και τους τρόπους αποκατάστασης όταν αποφασίζονται κοπές
δένδρων στην πόλη είτε έμειναν στα συρτάρια(κανονιστική για τραπεζοκαθίσματα)
είτε δεν έγιναν ποτέ (πράσινο).
Η δεύτερη θητεία (2014 έως σήμερα)
Μετά την επικράτηση της παράταξης Ενότητα
για τη Νέα Ιωνία στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 και σε συνδυασμό με την
επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ στις βουλευτικές εκλογές του Γενάρη του 2015 οι
προσδοκίες αλλά και οι καινούριες
ευθύνες της δημοτικής αρχής έγιναν σαφώς μεγαλύτερες. Φαινόταν ότι είχε φθάσει
πλέον η στιγμή για να «τρέξουν» με καλούς όρους (δημόσια χρηματοδότηση)
επιτέλους τα αναπτυξιακά έργα στο δήμο (κατασκευή υπόγειου πάρκινγκ στο
Ο.Τ. 150, αντιπλημμυρικά, κ.α.), αλλά και να προωθηθούν σειρά θεσμικών
παρεμβάσεων (αντικατάσταση του Καλλικράτη, αύξηση της χρηματοδότησης,
προσλήψεις σε προσωπικό) που θα βελτίωναν μεσοπρόθεσμα το τοπίο στην αυτοδιοίκηση.
Όμως δυόμιση σχεδόν
χρόνια μετά τις εκλογές η πραγματικότητα απέχει παρασάγγας από τις προσδοκίες
που είχε η δημοτική αρχή στα τέλη του 2014. Είναι αλήθεια πως η όποια
αγωνιστικότητα και οι αντιστάσεις που
ανέπτυξε η δημοτική αρχή στην πρώτη θητεία της επιβραβεύθηκαν από την
κυβέρνηση και την περιφέρεια, αφού η
τελευταία ανέλαβε να χρηματοδοτήσει με ίδιους πόρους και τα τρία μεγάλα έργα
στο Δήμο. Όμως τα πράγματα φαίνεται πως δεν εξελίσσονται ακριβώς κατ’ ευχήν για
τη δημοτική αρχή. Ο λόγος; Πολύ απλά
στον προϋπολογισμό της περιφέρειας για το 2017 οι πιστώσεις για τα τεχνικά έργα
στο δήμο μας είναι ελάχιστες. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως για το παρκινγκ
προβλέπονται μόλις 250.000 ευρώ από τα 10.000.000 περίπου της μελέτης και για
τα δύο αντιπλημμυρικά συνολικά 100.000 από τα 13.000.000 ευρώ των δύο μελετών.
Μόνο η πεζογέφυρα στην οδό Παναγούλη φαίνεται να είναι στις άμεσες
προτεραιότητες της περιφερειακής διοίκησης (Δούρου), όπου η πίστωση για το 2017
είναι 250.000 από τις 650.000. Επομένως, το συμπέρασμα που συνάγεται αβίαστα
είναι πως είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν το υπόγειο πάρκινγκ και τα δύο
αντιπλημμυρικά θα μπορέσουν να υλοποιηθούν μέχρι το 2019, οπότε λήγει και η
δεύτερη θητεία της δημοτικής αρχής με ό,τι αυτό σημαίνει για το πολιτικό της
μέλλον.
Ένα δεύτερο
στοιχείο εξαιρετικά σημαντικό, που αφορά τη δεύτερη θητεία της δημοτικής αρχής
σχετίζεται προφανώς με την υπεξαίρεση των 36.000 από το ταμείο της
δευτεροβάθμιας σχολικής επιτροπής του δήμου μας από τον άνθρωπο, οποίος επί
σειρά ετών ήταν πρόεδρός της και «δεξί χέρι» της πρώην αντιδημάρχου Παιδείας
Όλγας Κατημερτζή. Ενώ σε ό,τι αφορά το
τυπικό σκέλος της υπόθεσης, κινήθηκε η διαδικασία της αποστολής στον εισαγγελέα
των πρακτικών του δημοτικού συμβουλίου που συζητήθηκε το θέμα, και ταυτόχρονα ανατέθηκε στους δημόσιους
ελεγκτές δημόσιας διοίκησης η έρευνα για το πραγματικό «άνοιγμα» από το 2011
έως σήμερα, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Η δημοτική αρχή μέχρι σήμερα, και
ενώ ο Δήμαρχος όταν ξέσπασε η υπόθεση με δημόσιες δηλώσεις του υποσχέθηκε την
παραδειγματική τιμωρία των υπεύθυνων, δεν έχει κάνει το αυτονόητο, που προφανώς
είναι να ασκήσει άμεσα μήνυση κατά παντός υπευθύνου, αλλά έχει μεταθέσει τις
ευθύνες για την υπόθεση στον αρμόδιο εισαγγελέα. Επομένως, πάλι νομίζω μπορεί
να συναχθεί το συμπέρασμα ό,τι επιχειρείται συνειδητά ή ασυνείδητα μία σχετική
υποβάθμιση αυτής της ιστορίας διαφθοράς. Όπως επίσης ότι η δημόσια ενημέρωση
για την πορεία του ελέγχου των ελεγκτών σχετικά με το «άνοιγμα» δίνεται με το
σταγονόμετρο. Οι δε πολιτικές ευθύνες της πρώην αντιδημάρχου είναι τεράστιες,
αφού επί σειρά ετών δεν επιτέλεσε στοιχειωδώς μέρος των καθηκόντων της, δηλαδή τη διενέργεια των
ετήσιων οικονομικών απολογισμών των σχολικών επιτροπών.
Είναι προφανές ότι
σε ένα πρώτο σημείωμα κριτικού απολογισμού δεν μπορούν να εξαντληθούν όλες οι
πτυχές της δημοτικής διακυβέρνησης σε αυτή τη δεύτερη θητεία της δημοτικής
αρχής. Θα επανέλθουμε λοιπόν στο επόμενο φύλλο.
Πρόδρομος Αβακουμίδης
Ανεξάρτητος δημοτικός σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου